ในปี 2556 นักวิจัยสถาบันพัฒนาต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าข้าวมีราคาเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวตั้งแต่ปี 2543 เพิ่มขึ้น 120% ในแง่จริง นี่เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงนโยบายการค้าและการสต็อกสินค้าของผู้ผลิตรายใหญ่ ปัจจัยพื้นฐานที่ผลักดันราคาที่สูงขึ้นคือต้นทุนของปุ๋ยดีเซลและแรงงานที่สูงขึ้น บางส่วนของเอเชียเห็นว่าค่าแรงในชนบทเพิ่มขึ้นพร้อมผลประโยชน์มหาศาลสำหรับผู้ยากไร้ในเอเชียที่ประเมินค่าตัวเองได้ 1.3 พันล้านคน (ประมาณปี 2551) อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ส่งผลเสียต่อกลุ่มเสี่ยงที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความเจริญทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะในเมืองชายฝั่งเอเชียและแอฟริกา นักวิจัยกล่าวว่าภัยคุกคามหมายถึงนโยบายการคุ้มครองทางสังคมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการกระแทกของราคา การวิจัยเสนอว่าในระยะยาวโอกาสเพิ่มขึ้นในการส่งออกสำหรับเกษตรกรในแอฟริกาตะวันตกที่มีศักยภาพสูงสำหรับการผลิตข้าวเพื่อทดแทนการนำเข้าด้วยการผลิตในประเทศ ล่าสุดราคาอาหารโลกมีเสถียรภาพมากขึ้นและค่อนข้างต่ำหลังจากเพิ่มขึ้นมากในช่วงปลายปี 2560 พวกเขาจะกลับมาอยู่ภายใต้ 75% ของมูลค่าเล็กน้อยที่เห็นในช่วงที่สูงตลอดเวลาในวิกฤติอาหาร 2011

สนับสนุนโดย lucaclub88

เว็ป บาคาร่า

ในฐานะสถาบันการลงทุนเช่นกองทุนป้องกันความเสี่ยงกองทุนบำเหน็จบำนาญและธนาคารเพื่อการลงทุนเช่น Barclays Capital, Goldman Sachs และมีบทบาทสำคัญในการผลักดันราคาในช่วงห้าปีที่ผ่านมาด้วยการลงทุนในสินค้าอาหารที่เพิ่มขึ้นจาก $ 65bn 79 พันล้าน) ระหว่างปี 2550 ถึงปี 2555 ทำสถิติสูงสุด 30 ปี สิ่งนี้ทำให้เกิดความผันผวนของราคาซึ่งไม่เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับแหล่งอาหารที่แท้จริงของสหประชาชาติ ขณะนี้สถาบันการเงินคิดเป็น 61% ของการลงทุนทั้งหมดในสัญญาข้าวสาลี ตามรายงานของ Olivier De Schutter ผู้รายงานพิเศษด้านอาหารของยูเอ็นกล่าวว่ามีความเร่งรีบในการเข้าสู่ตลาดอาหารตามพระราชบัญญัติการปรับเปลี่ยนสินค้าโภคภัณฑ์ของ George W. Bush ในปี 2000 De Schutter กล่าวกับผู้แทนอิสระในเดือนมีนาคม 2012 ว่า "สิ่งที่เราเห็น ตอนนี้ตลาดการเงินเหล่านี้ได้พัฒนาขึ้นอย่างหนาแน่นเมื่อนักลงทุนทางการเงินรายใหม่เหล่านี้สนใจที่จะได้รับผลประโยชน์ทางการเงินระยะสั้นและไม่สนใจสิ่งที่มีอยู่จริง - พวกเขาไม่เคยซื้อข้าวสาลีหรือข้าวโพดเป็นจำนวนมาก พวกเขาเพียงแค่ซื้อสัญญาที่จะซื้อหรือขายเท่านั้นผลของตลาดการเงินในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์นี้คือราคาของผลิตภัณฑ์ตอบสนองต่อตรรกะการเก็งกำไรมากขึ้นซึ่งจะอธิบายว่าทำไมในช่วงเวลาสั้น ๆ การขยายตัวเนื่องจากราคาถูกกำหนดน้อยลงโดยการจับคู่ที่แท้จริงระหว่างอุปสงค์และอุปทาน " ในปี 2554 นักเศรษฐศาสตร์ 450 คนจากทั่วโลกเรียกร้องให้ G20 ควบคุมตลาดสินค้าโภคภัณฑ์มากขึ้น

ในปี 2556 นักวิจัยสถาบันพัฒนาต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าข้าวมีราคาเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวตั้งแต่ปี 2543 เพิ่มขึ้น 120% ในแง่จริง นี่เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงนโยบายการค้าและการสต็อกสินค้าของผู้ผลิตรายใหญ่ ปัจจัยพื้นฐานที่ผลักดันราคาที่สูงขึ้นคือต้นทุนของปุ๋ยดีเซลและแรงงานที่สูงขึ้น บางส่วนของเอเชียเห็นว่าค่าแรงในชนบทเพิ่มขึ้นพร้อมผลประโยชน์มหาศาลสำหรับผู้ยากไร้ในเอเชียที่ประเมินค่าตัวเองได้ 1.3 พันล้านคน (ประมาณปี 2551) อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ส่งผลเสียต่อกลุ่มเสี่ยงที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความเจริญทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะในเมืองชายฝั่งเอเชียและแอฟริกา นักวิจัยกล่าวว่าภัยคุกคามหมายถึงนโยบายการคุ้มครองทางสังคมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการกระแทกของราคา การวิจัยเสนอว่าในระยะยาวโอกาสเพิ่มขึ้นในการส่งออกสำหรับเกษตรกรในแอฟริกาตะวันตกที่มีศักยภาพสูงสำหรับการผลิตข้าวเพื่อทดแทนการนำเข้าด้วยการผลิตในประเทศ ล่าสุดราคาอาหารโลกมีเสถียรภาพมากขึ้นและค่อนข้างต่ำหลังจากเพิ่มขึ้นมากในช่วงปลายปี 2560 พวกเขาจะกลับมาอยู่ภายใต้ 75% ของมูลค่าเล็กน้อยที่เห็นในช่วงที่สูงตลอดเวลาในวิกฤติอาหาร 2011

สนับสนุนโดย lucaclub88

เว็ป บาคาร่า

ในฐานะสถาบันการลงทุนเช่นกองทุนป้องกันความเสี่ยงกองทุนบำเหน็จบำนาญและธนาคารเพื่อการลงทุนเช่น Barclays Capital, Goldman Sachs และมีบทบาทสำคัญในการผลักดันราคาในช่วงห้าปีที่ผ่านมาด้วยการลงทุนในสินค้าอาหารที่เพิ่มขึ้นจาก $ 65bn 79 พันล้าน) ระหว่างปี 2550 ถึงปี 2555 ทำสถิติสูงสุด 30 ปี สิ่งนี้ทำให้เกิดความผันผวนของราคาซึ่งไม่เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับแหล่งอาหารที่แท้จริงของสหประชาชาติ ขณะนี้สถาบันการเงินคิดเป็น 61% ของการลงทุนทั้งหมดในสัญญาข้าวสาลี ตามรายงานของ Olivier De Schutter ผู้รายงานพิเศษด้านอาหารของยูเอ็นกล่าวว่ามีความเร่งรีบในการเข้าสู่ตลาดอาหารตามพระราชบัญญัติการปรับเปลี่ยนสินค้าโภคภัณฑ์ของ George W. Bush ในปี 2000 De Schutter กล่าวกับผู้แทนอิสระในเดือนมีนาคม 2012 ว่า "สิ่งที่เราเห็น ตอนนี้ตลาดการเงินเหล่านี้ได้พัฒนาขึ้นอย่างหนาแน่นเมื่อนักลงทุนทางการเงินรายใหม่เหล่านี้สนใจที่จะได้รับผลประโยชน์ทางการเงินระยะสั้นและไม่สนใจสิ่งที่มีอยู่จริง - พวกเขาไม่เคยซื้อข้าวสาลีหรือข้าวโพดเป็นจำนวนมาก พวกเขาเพียงแค่ซื้อสัญญาที่จะซื้อหรือขายเท่านั้นผลของตลาดการเงินในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์นี้คือราคาของผลิตภัณฑ์ตอบสนองต่อตรรกะการเก็งกำไรมากขึ้นซึ่งจะอธิบายว่าทำไมในช่วงเวลาสั้น ๆ การขยายตัวเนื่องจากราคาถูกกำหนดน้อยลงโดยการจับคู่ที่แท้จริงระหว่างอุปสงค์และอุปทาน " ในปี 2554 นักเศรษฐศาสตร์ 450 คนจากทั่วโลกเรียกร้องให้ G20 ควบคุมตลาดสินค้าโภคภัณฑ์มากขึ้น