831.พระบูชาหลวงพ่อจำปา นารโท วัดสาลีโข จ.นนบุรี หน้าตัก 5 นิ้ว หลวงพ่อสมภพ วัดสาลีโข อธิษฐานจิต ผู้สืบวิทยาคมจากหลวงพ่อจำปา และเป็นร่างประทับหลวงปู่เผือก วัดสาลีโข
องค์ปรมาจารย์ของวัดสาลีโข แม้จะไม่ได้รับการปลุกเสกจากหลวงพ่อจำปา แต่ได้ลูกศิษย์ผู้สืบทอดวิชา โดยเฉพาะวัตถุมงคลที่หลวงพ่อสมภพสร้างทุกรุ่นล้วนเป็นที่นิยมจากศิษย์มาก
ด้วยประสบการณ์ ตามคำกล่าววลีเด็ดของสายนี้ที่ว่า "หนังไม่เหนียวอย่าเที่ยววัดสาลีโข" จัดเป็นพระบูชารูปเหมือนหลวงพ่อจำปา รุ่นแรก รุ่นเดียว 2800- ปิดท่านj999หลวงพ่อจำปา นารโท เจ้าตำหรับหลังดำวัดสาลีโข
หลวงพ่อจำปา น่าจะเป็นผู้ทำให้เกิดตำนานวลีเด็ด คำพูดนี้น่าจะเกิดในสมัยลูกศิษย์ ที่ยังมีคนพูดถึงอยู่ทุกวันนี้ วลีเด็ดนั้นคือ หนังไม่เหนียวอย่าเที่ยววัดสาลีโข ส่วนคำที่เรียกว่าหลังดำ เพราะสมัยนั้น คนที่ชอบเรื่องเหนียวจะวิ่งไปสองที่ คือสายอ.แปลก กับสายหลวงพ่อจำปา สมัยนั้น คนจะเรียกศิษย์อ.แปลก ว่าหลังขาว เพราะอ.แปลกท่านจะสักเฉพาะบนกระหม่อม แต่ที่ตามตัวท่านจะเหล็กจารเอา แต่ทางสายหลวงพ่อจำปา จะสักหมึกทั้งตัว จึงเรียกว่าหลังดำ ว่ากันว่า สองสายนี้ปะกันไม่ได้ ต้องมีการลองของกันตลอด แต่ก็ไม่เคยเสื่อมเสียมาถึงอาจารย์ เพราะสองสายนี้ถือว่าโคตรเหนียว
หลวงพ่อจำปาไปเรียนวิชาจากหลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า ในจังหวัดนนท์ ที่ไปเรียนกับหลวงปู่ศุข ที่มีข้อมูลมีเพียงสององค์ คือหลวงพ่อจำปากับหลวงพ่อแฉ่ง วัดบางพัง ส่วนวิชาสักหลวงพ่อจำปาก็น่าจะได้จากหลวงปู่ศุข เพราะสมัยหลวงปู่ศุขมีชีวิตอยูท่านก็เป็นอ.สักเหมือนกัน ลูกศิษย์อีกคนที่เป็นฆราวาส เป็นศิษย์หลวงปู่ศุขที่มีชื่อเลื่องลือ คืออ.รื่น นิลแนบแก้ว นั่นก็จัดเป็นสายเหนียวทางแม่กลอง
การสักของสายหลวงพ่อจำปา ท่านจะวางรูปแบบการสัก ต้องสักเป็นท่อนเป็นตอน คนจะมาสักทีแรก ท่านจะสักองค์พระที่กระหม่อมก่อน เรียกว่ายันต์ครู จึงมาสักองค์พระที่ตัว แล้วจึงสักนะร้อยแปดทีหลัง การสักสมัยหลวงพ่อจำปา จะไม่ค่อยเน้นเรื่องความสวยงาม แต่จะเน้นเรื่องความขลัง ถ้าใครเคยเห็นยันต์หมึก ที่ตัวหลวงปูวาส วัดสะพานสูง นั่นแหละลายมือหลวงพ่อจำปา แอดมินเคยไปคุยกับผู้ที่อยู่ในวงการสัก ถามเขาว่าสมัยก่อน ทำไมสมัยก่อนไม่ค่อยเน้นความสวยงาม สักมาอ่านแทบไม่รู้เรื่อง เขาก็เลยให้เหตุผลมาว่า อ.สมัยก่อนที่เขาสักสักยันต์ขยุกขยุย เพราะเขากันไม่ไให้คนมาลอกเรียนแบบ เหมือนอย่างอ.เที่ยง น่วมมานา เวลาลงอะไร ส่วนมากจะลงเป็นขอมลาว เพราะคนที่รู้ขอมลาวมีไม่เยอะนัก ถ้าลงเป็นขอมไทย คนจะอ่านได้เยอะ
หลวงพ่อจำปา ท่านจะออกของไม่ค่อยเยอะ จะมีจำพวกตะกรุด ผ้ายันต์ มีปลุกเสกเหรียญรูปเหมือนท่านอยู่รุ่นนึง ออกที่วัดเจ้าอามฝั่งธน เมื่อปีพ.ศ.๒๔๙๔ ส่วนเหรียญรุ่นสองไม่ทัน เป็นเหรียญแจกงานศพ ว่ากันว่า หลวงพ่อจงมาปลุกเสกให้ ลูกศิษย์ที่เรียนวิชากับท่านมีอยู่หลายท่านเหมือนกัน
๑.หลวงพ่ออุ่น วัดสาลีโข องค์นี้ไม่ได้สัก
๒.หลวงพ่อสมภพ วัดสาลีโข องค์นี้จะดังมากเรื่องการสักและวัตถุมงคล และท่านยังเป็นร่างทรงหลวงปู่เผือกอีกด้วย๓.อ.ละห้อย คล้ายสิงห์ เป็นอาจารย์สักสายฆราวาส ที่มีชื่อเสียงดังพอสมควร
๔.อาจารย์ที่เป็นร่างทรงปู่สี สำโรง แอดมินเพิ่งได้ข้อมูลมาไม่นาน ว่าท่านเป็นศิษย์หลวงพ่อจำปาด้วย
๕.หลวงพ่อประเทือง วัดสาลีโข เมื่อก่อนท่านก็มีสักเหมือนกัน แต่ปัจจุบันคงเลิกสัก เพราะตอนนี้ท่านก็อายุมากแล้ว
ศิษย์หลวงพ่อจำปา ที่มีชีวิตอยู มีหลวงพ่อประเทืององค์เดียว นอกนั้นเสียชีวิตหมดแล้ว
หลวงพ่อสมถพ วัดสาลีโขฉันให้ของที่ดีกับพวกเธอ ขอให้พวกเธอได้นำภาชนะชั้นดีมารองรับไว้ ภาชนะที่ว่านั้นคือ ศีล.....
หลวงพ่อสมภพ เตชะปุญโญ หรือหลวงพ่อสาลีโข แห่งพุทธอุทยานธรรมโกศล จังหวัดปทุมธานี ท่านเป็นพระคณาจารย์องค์หนึ่งของเมืองไทย ที่มีคนเคารพกราบไหว้และนับถือในเรื่องของวิชาอาคมอย่างมาก โดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีคตินิยมในแนวทางนี้
ครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อสมภพมีหลายองค์ องค์ที่เป็นผู้ถ่ายทอดวิชาอาคมให้หลวงพ่อ คือปฐมสมภารวัดสาลีโข นามว่า”หลวงปู่เผือก ธัมมะโกศล” หลวงปู่เผือก เป็นพระในสมัยกรุงศรีอยุธยายังคงเป็นเมืองหลวงของไทย
หลวงปู่ท่านได้รับความเชื่อถือว่ามีความเชี่ยวชาญด้านกรรมฐานตลอดจนมีวิชาอาคมแก่กล้า โดยท่านได้ศึกษามาจากสำนักวัดป่าแก้ว
องค์ต่อมาคือ”หลวงพ่อจำปา นารโท” อดีตเจ้าอาวาสวัดสาลีโข หลวงพ่อจำปาท่านเป็นศิษย์ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จังหวัดชัยนาท หลวงปู่ศุข ท่านเป็นพระในยุครัตนโกสินทร์ ในสมัยท่านยังมีชีวิต สำนักวัดปากคลองมะขามเฒ่า เป็นแหล่งฝึกวิทยายุทธชั้นดีของเมืองไทยทีเดียว
หลวงพ่อจำปาได้สืบทอดวิชาสายวัดปากคลองมะขามเฒ่า โดยได้เปิดการสักยันต์ขึ้นที่วัดสาลีโข ด้วยวิชาอาคมที่ขลังและเห็นผลประจักษ์ ทำให้วัยรุ่นในสมัยนั้นแห่มาเป็นลูกศิษย์เพื่อรับการสักยันต์จากท่านเป็น จำนวนมากพอสมควร
จนกระทั่งทางการได้เพ่งเล็งว่าคนที่มีรอยสักมักเป็นคนที่ชอบเกเรและไม่ใช่คนดี จึงได้เข้าปราบปรามและเข้มงวดกับพระภิกษุสงฆ์ที่เป็นอาจารย์สัก หลวงพ่อจำปาจึงได้ลงเรือและหลบเข้าไปจำพรรษาอยู่ในทุ่งในสวน และเลิกสักในเวลาต่อมา
ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลวงพ่อสมภพ เตชะปุญโญ ท่านจะเชี่ยวชาญอักขระและคาถาอาคม จากทั้งสายวัดป่าแก้วและวัดปากคลองมะขามเฒ่า..
ซึ่งหลวงพ่อมักจะเล่าให้พวกเราฟังเสมอๆว่า ท่านเป็นพระที่โชคดีจริงๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่เผือกและหลวงพ่อจำปา ปัจจุบันทั้งหลวงปู่เผือกและหลวงพ่อจำปา ท่านได้มรณะภาพล่วงหน้าหลวงพ่อสมภพ ไปนานแล้วครับ...
ในสมัยที่หลวงพ่อสมภพท่านยังมีชีวิตอยู่ มักจะมีผู้ที่เคารพศรัทธาในตัวท่านเดินทางไปกราบนมัสการท่านเพื่อความเป็น สิริมงคลอยู่เสมอๆ แต่เนื่องจากหลวงพ่อท่านมีสุขภาพไม่แข็งแรง อุปนิสัยไม่ชอบให้ใครรบกวนและชอบที่จะอยู่อย่างสงบๆในสมณะเพศ
หลายคนจึงอาจผิดหวังในยามที่ไปแล้วไม่ได้กราบนมัสการท่านหรือไปแล้วเจอท่านแต่ ไม่ได้รับวัตถุมงคลจากมือของท่าน เรื่องนี้มีที่มาที่ไปและความหมายครับ หลวงพ่อเคยบอกผมว่า
“การที่ท่านจะให้ของขลังแก่ใครหรือจะทำสิ่งใดให้ใคร ท่านจะต้องดูความเหมาะสมหรือดูฤกษ์ยามในการให้ที่ดี...”
ลักษณะอุปนิสัยนี้มีอยู่ในตัวท่านจนถึงวันที่ท่านมรณภาพ....